As diferentes faccións ou tendencias políticas que aparecen durante a Revolución Francesa.

Durante todo este proceso vemos como houbo un enfrontamento directo entre os antigo poderes, os privilexiados, e as novas institucións creadas polo novo goberno revolucionario. Neste conflito tivo especial importancia o monarca. Luís XVI tivo que xurar a Constitución, forzado pola Asemblea, pero sempre se mantivo hostil a calquera das medidas reformadoras.

Isto levou a que houbese varios Grupos ou Tendencias Políticas da Revolución Francesa.

• Xirondinos. Formado polos sectores máis moderados da burguesía e da nobreza. Buscaba un liberalismo baseado na defensa das liberdades e o dereito de propiedade privada. Defende o uso da Soberanía Nacional e dun sistema de sufraxio de tipo censatario. Moitos deles opuxéronse a condena a morte de Luís XVI.

• Xacobinos. Nome da familia política máis radical. Busca o apoio dos sectores burgueses e das clases populares. Defenden a Soberanía Popular, a igualdade de tódolos individuos e que as liberdades individuais deben estar suxeitas o beneficio de toda a sociedade. Aspiran a proclamación dunha República. O seu líder máis carismático foi Robespierre.

• Contrarrevolucionarios. Formada por todos aqueles sectores opostos a Revolución Francesa e os seus principios. Defenden a volta ó Absolutismo. Estaba apoiada por sectores da nobreza, o clero e os campesiños prexudicados polas reformas ocasionadas durante a Revolución Francesa.
   

Durante todo este período os conflitos e loitas entre as diferentes tendencias políticas levaron a inestabilidade do goberno. Pero isto foi máis problemático debido as tensión provocadas polos campesiños, a escaseza de alimentos e os intentos de gobernos estranxeiros de “restablecer a orde” en Francia. Con isto quero dicir, que os monarcas europeos temían que a revolución se estendera polo resto de Europa, e querían volver a instaurar o poder de Luís XVI. Isto levou a Declaración de Pillnitz ((25 de Agosto de 1791), no que o monarca austríaco pide unha alianza co resto de monarcas europeos para restaurar o goberno anterior.